In januari schreef ik een blog over de prachtige Jas van Jozef uit de musical Josef and the amazing technicolor dreamcoat. Gisteren in de bieb zag ik in het tijdschrift 'Handwerken zonder grenzen' een artikel over deze jas.
Hij is ontworpen door kostuumontwerpster Cocky van Huijckelom en in samenwerking met Henk Pelger en Els van Laar gemaakt.
De jas bestaat uit 3700 driehoekjes van dipion zijde die allemaal schuin van draad gesneden zijn voor een "optimale valling en weerkaatsing van de zijdeglans".
Er zijn 90 verschillende patroondeeltjes gebruikt omdat de driehoekjes naar de bovenkant van de jas, smaller worden. Op de schouders zijn palletjes en kraaltjes aangebracht voor nog meer lichtweerkaatsing. Het metaal was te zwaar voor het zijde zodat de schouderstukken verstevigd zijn met vilt.
Op een ondergrondstof is precies aangegeven welke kleur, waar moet komen.
Deze prachtige jas heeft me gefascineerd vanaf het eerste moment dat ik 'm op tv zag verschijnen en ik vond het dan ook erg leuk om dit artikel tegen te komen.
De stapeltjes groene en paarse lapjes liggen te wachten om in een NI blok verwerkt te worden.
Inmiddels liggen de stapeltjes in een mandje en het mandje is een beetje opzij gezet.
Tja, het leven van een NI lapje is onzeker, je weet nooit wanneer je aan de beurt bent. Het kan zomaar ineens gebeuren dat je uit het mandje gevist wordt maar het kan ook zijn dat je heel, heel lang in het mandje blijft liggen, vooral als er een groot werkstuk ligt dat gequild moet gaan worden.
De medaillonquilt is gesandwichd. Ik ben nog een poos bezig geweest met de groene baan die ik er tussen wilde hebben. Eerst heb ik de blauwe rand eraf gehaald, de groene stof van 13 cm breed er aan gezet en daarna de blauwe rand er weer omheen. Ik vond de groene baan bij nader inzien toch te breed. De blauwe baan er weer afgehaald, de groene rand gehalveerd en de blauwe strook er weer aan gezet. Hoe houd je jezelf bezig.
De resten van de groene baan vervolgens aan de achterkantstof gezet en toen kon het sandwichen dan toch eindelijk beginnen.
En daar hangt hij nou, over de stoel, te wachten tot er gequilt gaat worden.
Wat een heerlijke dag. Thuisgekomen na een uurtje, met de zon in de rug, naar een voetballende zoon kijkend, vond ik toch wéér een superleuk pakje bij de post.
Jopie had woensdag tijdens de medailloncursus gezegd dat ze zou kijken of ze nog wat paars en groens had, voor mijn NI. Nou, dat had ze hoor, en dat zat in een lekker dikke envelop.
Het is ook wel bijzonder leuk als er lapjes van quiltvriendinnen in de quilt terechtkomen. Des te dierbaarder zal de quilt worden. Jopie, ontzettend bedankt. Zien jullie wat een leuk briefje erbij zit. Een blaadje van een quiltevenementenkalender van 2006. Die krijgt een plekje in mijn map.
Nou, van zo'n gezellige post gaat de zon al schijnen, maar als dan ook de tuindeuren, alle vier, voor het eerst weer openstaan, dan is de lente echt aangebroken, heerlijk:
Lekker buiten in de zon zittend, heb ik NI blok 4 in elkaar gezet. Ik redde het niet om hem helemaal af te krijgen want de schaduw kreeg me net te pakken toen ik met het laatste rijtje bezig was. Toen was het direct te koud om buiten te blijven zitten.
Tot morgen,
Elle
Zojuist viel de post op de deurmat en daar zat me toch iets gezelligs bij: een kaartje van Annemieke met daarbij drie lapjes voor mijn NI, kijk maar:
Annemieke stuurde me dit toe nadat ze gelezen had dat ik hier mee begonnen ben. Wat een leuke verrassing, heel erg bedankt Annemieke, die ga je zeker terugzien in een NI blok.
Gisteren was het weer een gezellige en leerzame ochtend bij Quiltshop Leur. Meta Blok besprak al onze medaillonquilts en gaf veel tips en adviezen voor het quilten en de afwerking. Heerlijk zo'n ochtendje.
Zelf wilde ik graag advies over de rand om mijn quilt. Mijn tante, waar ik laatst op visite was, vond dat de blauwe rand, de quilt te veel opsloot. Volgens haar zou een lichte rand het geheel meer ruimte geven. Meta was het daar helemaal mee eens en samen zochten we een lichtgroene stof. Die zit er nu inmiddels omheen en nu kan de blauwe rand, een stukje vergroot, er weer aan vast.
De mooie achterkantstof die ik laatst in Tilburg gekocht heb, is nu echt te klein (het was al krap, onterechte zuinigheid), dus dat probleem moet ik op gaan lossen, voordat ik verder kan.
Leuk hoor, om met Nearly Insane bezig te zijn. Het zoeken naar de stofjes voor het blok is echt een uitdaging.
Ik heb allerlei verschillende kleuren groen en paars maar lang niet alle stofjes combineren goed met elkaar. Blok 2 is zo geworden:
Allemaal zachte kleurtjes paars en roze.
Voor blok 3 kwam ik uit bij veel hardere kleuren. Of deze blokken uiteindelijk wel in 1 quilt passen, dat zal de tijd uit gaan wijzen als ik veel meer blokken klaar heb. Zet je zonnenbril op voor blok 3, daar komt ie:
Lekker knal, hè. Ik word er helemaal vrolijk van. Ik ben benieuwd wat blok 4 gaat brengen maar dat kan nog even duren. Ik heb mijn jongste DS beloofd dat ik nu eerst zijn cheetah-quilt ga afwerken. Aangezien ik vanaf woensdag verder wil met de medaillon, zal het vandaag en morgen moeten gaan gebeuren. Ik ga het op de naaimachine doen. De cheetah-quilt (log cabin) is ook op de machine gemaakt dus kan hij ook wel op de machine worden doorgestikt. Het volgende NI blok zal dus langer op zich laten wachten.
Zojuist heb ik de laatste hand gelegd aan het boxkleed. Het laatste stukje van de afwerkbies moest nog vastgezet worden:
Als het einde echt daar is (zoals nu), dan geeft dat een dubbel gevoel: Euforie (Yes, het is af) en een beetje weemoed (Hè, nu is het klaar en kan ik er niet meer aan werken). Het bezig zijn aan een dergelijk project is zeker zo leuk als het uiteindelijke resultaat. De groei die je ziet, het steeds meer gaan worden van wat het uiteindelijk moet zijn en aan het eind de trots: Kijk, dat heb ik gemaakt.
Nou, daar is 't ie dan:
Zometeen gaat hij het bad in, in de hoop dat alle blauwe lijnen er uit gaan en dat het blauw van de achterkant niet afgeeft op het heldere wit van de voorkant. Toch een beetje eng maar het moet echt wel gebeuren. De quilt ligt al weken in de kamer, er wordt mee gesjouwd en af en toe op de grond gelegd die niet altijd even schoon is. Straks moet er zo'n klein humpiedumpie op liggen en dan moet het natuurlijk wel schoon en fris zijn.
Nog één foto dan:
Om nu toch vooral niet met een leeg gevoel te blijven zitten, ga ik het tweede blok van de NI maken, de stofjes zijn al gekozen. Terwijl het boxkleed kan weken en daarna kan drogen, gaat het patchen hier dus gewoon door, heerlijk toch dat we nooit Niets te doen hebben.
Fijn weekend,
Groetjes Elle
Sportief op de fiets naar de quiltwinkel in plaats van met de auto naar de sportschool. Even een stukje blauwe ruitjesstof halen voor de afwerkbies van het boxkleed. Nog één avondje flink doorquilten en dan kan morgen de bies er omheen.
In de 'grote winkel der verleidingen' keek ik even bij de boeken en zo
Bij thuiskomst de lappendozen ingedoken en mijn groene, roze en paarse lapjes opgezocht:
Zou deze gekke ingeving komen door het zonnetje dat zo heerlijk op mijn hoofd scheen tijdens het fietsen, of was het de geur van het voorjaar in de lucht, of was het toch de inspirerende vibraties die uitgingen van al die andere quiltsters die in de winkel rond liepen te snuffelen. Ik weet niet wat het was, ik laat het gewoon lekker gebeuren.
Het was even stil hier op het blog, de afgelopen week. En dat terwijl we weer een gezellig quiltochtendje hadden gehad met ons groepje van de woensdagochtend. Er wordt door iedereen hard gewerkt aan de medaillonquilt en sommigen zijn er al haast mee klaar. Volgende keer zal ik mijn fototoestel weer meenemen.
Ik ben nog steeds bezig met het boxkleed, het lag even stil omdat ik niet wist wat ik op de witte banen zou gaan quilten. Ik dacht erover om afbeeldingen te zoeken van een molen, een koe etc. Toen ik er gisterenavond voor ging zitten bedacht ik dat ik het toch liever strak wilde houden. Ik besloot om eenvoudige cirkels te quilten:
Nadat ik er een aantal gequilt had, vond ik dat de cirkels echt misplaatst waren. Ik heb het weer uitgehaald. Toen besloot ik dat ik 'simpele' lijnen zou gaan quilten. Even uitrekenen hoe de verdeling moest zijn, meten, tekenen en zo tegen 23.00 uur toch nog even enkele lijntjes quilten om te zien hoe het wordt:
Nu ben ik er weer helemaal blij mee. Ik vind de strakke vorm met rechte lijnen gewoon het mooist.
Ook de brede witte banen ga ik op deze manier quilten zodat het een mooie eenheid blijft. Ik heb weer helemaal zin om er mee verder te gaan.
Volgende week woensdag komen we nog eenmaal bij elkaar van de medailloncursus. Het boxkleed zal dan wel af zijn zodat ik vanaf volgende week m'n medaillonquilt kan gaan quilten. Ook is de New York beauty weer voor de dag gehaald. Daar wil ik ook weer mee verder.
