woensdag 19 augustus 2015

Muse-quilt is af

Fijn om weer eens te kunnen melden dat er een quilt af is. Waarom doe ik toch zo ontzettend lang over mijn projecten?
In 2012 vroeg mijn, destijds 14 jarige zoon, of ik van de CD hoes van 'The  Resistance' van Muse, een quilt kon maken. Het plaatje voorop de cd was een kleurrijk geheel van zeshoeken (!) met in het midden een wereldbol en een poppetje op een trap er naartoe. 

Dat vond ik wel een uitdaging en een belofte was gemaakt. Ik begon met peinzen hoe ik dit project zou gaan aanpakken. Ik had de CD hoes, maar dat was veel te klein om als patroon te gebruiken. Ik bedacht dat ik een patroon op ware grootte nodig had en liet daarom in de copyshop een kleurenprint maken van een fotootje van internet.
De vergroting was niet geweldig omdat er nu eenmaal geen grote foto's bestaan van een kleine CD hoes en dus werden op de uitvergroting de lijnen heel dik. 
Het lukte me niet om hier mallen van de maken die een sluitend geheel zouden vormen. Ik besloot daarom om de gehele afbeelding over te nemen op strijkvlieseline zodat ik daar alle deeltjes van kon knippen en dat alles dan goed aan elkaar zou passen.
Zo gezegd zo gedaan. 
Ik vreesde met grote vrezen omdat de vlieseline soepel is en meebeweegt. Tijdens het opstrijken op al die verschillende lapjes, vreesde ik dus dat de deeltjes uiteindelijk toch niet goed in elkaar zouden passen. 
Maar niets was minder waar. Toen eenmaal alle stofjes voorzien waren van een genummerd stukje vlieseline, kon het patchen beginnen. Dat was prima te doen, al waren de stukjes in het midden wel erg klein. Nu komt ook dat mij niet vreemd voor want ik ben ook bezig met de Nearly Insane, dus het werken met kleine stukjes is me wel toevertrouwd. 

En zo duurde het wel erg lang, maar kreeg de quilt toch zijn uiteindelijke vorm. In eerste instantie ging ik er vanuit dat het een quilt zou worden voor op bed, maar zoonlief vond 1 x 1 meter ook wel groot genoeg en wil hem graag aan zijn muur hangen. 
Het quilten was niet veel werk, beter gezegd, daar heb ik niet zoveel werk van gemaakt en was snel gedaan. 

Zoonlief is inmiddels 17 jaar en gelukkig nog steeds groot fan van Muse. Ze hebben onlangs een nieuwe CD uitgebracht die (gelukkig) een veel minder aantrekkelijke cover heeft. Ik kan dus weer door met het quilten van de Gossip in the Garden en het patchen aan de Nearly Insane. 

Groeten Elle

maandag 15 juni 2015

Kinder- en babyquilts voor 'Dreamy dolphin box'

Het project voor de Dreamy dolphin box vordert gestaag. Hieronder zie je de blokken voor een babyquilt. Dezelfde stofjes heb ik in het blauw dus er komt een meisjes- en een jongensversie van.


De kinderquilt hieronder heeft stoere blauwe accentjes gekregen en bovendien een opbergzak op de bovenkant. Ik had een stuk stof over en wilde die eigenlijk wel op maken. Ik bedacht dat een zak wel leuk kon zijn omdat ik dan ook nogmaals het blauw terug kon laten komen in een bies. Ik had nog een blauwe rits liggen en dat maakt het helemaal leuk. 


De drie kinderquilts hangen te wachten op een achterkant. Ik heb besloten om dat van fleece te maken. Dat heb ik nog niet eerder gedaan maar het lijkt met wel lekker opschieten.


Dus heb ik vrijdag voor het eerst 'De Stoffenkraam' in Breda bezocht en kwam met twee volle tassen met fleece terug. 


De blauwe met sterren is natuurlijk voor de stoere jongensquilt, de lichtblauwe voor de jongensbabyquilt, de rose voor de meisjesbabyquilt en een kinderquilt en de gele voor de andere kinderquilt zodat die met zijn zachte kleurtjes, iets pittiger wordt.

Werk aan de winkel, dus genoeg gekletst weer, ik ga verder. Ik wil er donderdag eigenlijk wel een paar klaar hebben maar dat is vrij ambitieus.

We zien het wel.

Groeten Elle



vrijdag 5 juni 2015

Een Dreamy Dolphin Box

Gisteren op de bee kwam Margriet Oostrom vertellen over haar stichting Dreamy Dolphin Box. Margriet stelt welkomspakketten samen voor kinderen die met hun moeder halsoverkop van huis vertrokken zijn naar een opvanghuis in verband met huislijk geweld. De kinderen hebben al hun spulletjes achter moeten laten en komen met niks, aan bij de opvang.



Hoe fijn is het dan dat ze een welkomspakket krijgen met een heerlijke, warme, troostende deken erin en daarnaast nog wat leuke spulletjes zoals een eigen mok, een spelletje en knutselspulletjes.


Nu wil ik me voor deze kinderen inzetten door wat dekens te gaan maken. Daarom dook ik gisteren in de lappentas die we als quiltgroep hebben en zocht ik wat leuke combinaties uit. 



Gisterenmiddag ben ik meteen aan het passen en meten, knippen en spelden gegaan en daardoor kon ik vanochtend meteen achter de naaimachine. De ideale plek als het buiten 31 graden is.
Ik ben begonnen met 3 kinderquilts. Er zullen nog twee babyquiltjes en een quilt voor een moeder volgen. 


Ooit heb ik voor een stage in zo'n vrouwenopvanghuis gewerkt en heb ik met eigen ogen gezien hoe ontredderd moeder en kinderen aankwamen in de opvang en inderdaad.... zonder ook maar iets van huis mee te kunnen nemen. In de spelkamer probeerden we de kinderen op hun gemak te stellen en kind te laten zijn door ze in een beschermde omgeving te laten spelen.


Het is een leuke uitdaging om van de, niet super hippe, stofjes, een leuk geheel te maken en ook om de stoffen zo goed mogelijk te benutten dat er zo weinig mogelijk van overblijft.

Van twee dekentjes zie je hier al wat, de derde is voor een stoer jongetje en krijgt een leuk, extra element. Daar wordt nog op geploeterd.

Groetjes Elle