Soms kun je te veel opruimen. Dat heb ik gemerkt. Een tijdje terug had ik een vlaag van ernstige opruimwoede en de kast met allerlei mappen was het haasje. Ik heb in deze vlaag mijn ordner vol recepten weggegooid.....zo de container in. NIets eruit gehaald, zo, helemaal weg. Ik heb er nog over opgeschept ook.. dat ik toch zo goed had opgeruimd. Nu.... nu heb ik vreselijke spijt. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit spijt heb gehad van iets dat ik heb weggegooid maar nu... nu echt wel. Kwam het door mijn verjaardag en dat ik plots zo'n zin had in die ene kwarktaart die ik jaren voorbij heb zien komen in deze map of was het toch de behoefte om toch al die hapjes nog eens langs te zien komen voordat ik besloot ze toch niet te maken.. Ik weet het niet.
Ook deze blog moest eraan geloven. Ik hield opruiming in de foto's die ik ge-upload heb voor de zijkolommen. Ook dat heb ik iets te rigoreus gedaan want nu staan er op twee plekken vraagtekentjes, gewoon omdat de foto's niet meer aanwezig zijn. De foto's moeten een bepaalde afmeting hebben en het duurt soms even voordat ik de juiste maat te pakken hebt. Dat betekent dat van een aantal foto's er meer exemplaren stonden. Opruimen was dus best een goed idee maar ook hier heb ik het iets te stevig aangepakt.
Laat ik nu dus maar even stoppen met opruimen en mijn spulletjes iets meer koesteren. Misschien is het beter om de opruiming in de stad aan te grijpen. Misschien wat leuke receptenboekjes????
1 opmerking:
In een vlaag van opruimverbijstering kan het zomaar binnen enkele seconden gepiept zijn.
Inderdaad dan maar lekker die andere opruiming.
Een reactie posten