Vingerhoedjesquilt

Op 7 februari van dit jaar sloeg ook bij mij het vingerhoedjesvirus toe. Je hoeft immers maar 1 zwak moment te kennen en het is gebeurd. Als dat eerste hoedje geknipt is, dan kun je eigenlijk al niet meer terug. Je gaat door: tekenen, knippen, tekenen, knippen. Alle lapjes die je in huis hebt, komen te voorschijn en ook in de nieuwe, nog ongebruikte lapjes, wordt onverbiddelijk de schaar gezet.

Enkele honderden vingerhoedjes werden geknipt van de vele lapjes hier in huis. In eerste instantie naaide ik willekeurige rijen van 51 stuks. Toen ik die boven elkaar ging leggen, merkte ik dat het niet altijd mooi uitkwam. Het geheel werd echter lekker fleurig. Dat sowieso.

Toen de eerste rijen aan elkaar zaten, ging ik het anders doen. Ik legde de lap voor me neer en legde er dan een rij hoedjes boven zodat de kleuren goed aan zouden sluiten en er een goede afwisseling kwam in lichte en donkere hoedjes.

Nadat er 17 rijen gemaakt waren (x 51 = 867 hoedjes), moest ik opnieuw al mijn lapjes tevoorschijn halen. Een paar dagen werd er weer getekend en geknipt etc...

766 lapjes vulden het ontbijtkoekblik en 204 daarvan zitten er inmiddels alweer vast aan de lap waardoor het totaal nu staat op 1071 hoedjes.

Enkele weken geleden stond ik op de hobbymarkt met mijn quilts. De kleine meisjes die langsliepen grepen als eerste naar deze blije quilt. De vrolijke kleurtjes sprake hen blijkbaar erg aan. Dat was leuk om te zien. Ik word zelf ook steeds blij als ik de fleurige hoedjes zie. Het is dan ook een plezier om er aan te werken. 

Groetjes Elle