Genoten in Alkmaar

Na een snelle kop koffie bij zwager en schoonzus in Alkmaar, stond ik te popelen om naar de Grote Kerk te gaan. Man en zoonslief zetten me af en reden door om een middagje aan zee door te brengen. Ik wandelde recht op de kerk af en korte tijd later genoot ik van al het moois om me heen.

De kerk is net zoals vele andere kerken tegenwoordig, een prachtige plaats voor een tentoonstelling als deze.


Er waren quilts in alle soorten en maten. Heerlijk om ze te bekijken, ideeën op te doen en de creativiteit van vele mensen te bewonderen:

Het was blijkbaar voor de eerste keer dat het quiltersgilde een catalogus uitbracht met daarin de 250 tentoongestelde quilts. Een heerlijk naslagwerk. Sommige quilts zijn prachtig om van dichtbij te bewonderen vanwege de details. Andere quilts bieden iets extra's als je ze op afstand kunt bekijken en een foto hiervan in de catalogus is dan zeker de moeite van het bestuderen waard.

Er hingen enkele 3D-quilts en die vond ik erg mooi om te zien. Het is echt een dimensie extra en ik vind dat prachtig.


Soms is er meer sprake van textiele kunst dan van quilts maar de mogelijkheden daarvan zijn natuurlijk ook eindeloos.

En dan was daar de jas van Jozef. Aan het begin van dit jaar schreef ik daarover verschillende blogs na het zien van de jas in het programma Op zoek naar Jozef. In januari zag ik de prachtige musical en later blogde ik over een artikel dat ik las over de totstandkoming van deze jas. Nu was hij hier in Alkmaar tentoongesteld.
Op de schouders zijn veel metalen stukjes aangebracht om in de spotlights extra te schitteren.

Wat me erg aansprak was het borduurproject voor Afghaanse vrouwen. Vrouwen borduren in opdracht van een stichting vlakjes van 8 x8 centimeter. Deze borduurtjes worden verkocht en het geld vloeit rechtstreeks terug naar de gemeenschap om de vrouwen aan het werk te krijgen en te houden. Kinderen mogen een beperkte hoeveelheid borduren om te voorkomen dat ze werken in plaats van leren. Een prachtig project dat lijkt op het Nederlandse Return to Sender-project.
Eerder is er een wedstrijd uitgeschreven om met een borduurtje een miniquilt te maken, de resultaten daarvan hingen nu hier op de tentoonstelling.

Natuurlijk kocht ik een borduurtje dat ooit ergens in verwerkt zal worden. (Er was helaas geen borduurtje in mijn NI-kleurtjes). De verkoop was zo hard gegaan sinds de opening van de tentoonstelling dat ze haast uitverkocht waren. Een goed teken. Een link naar dit Duitse project vind je hier.
Voldaan en vol inspiratie verliet ik de kerk en genoot met man en kinders nog na op de gezellige markt in Alkmaar.