De piramides zijn af.

Als de voorgesneden stapeltjes stof zo voor het grijpen liggen, dan is het klusje snel geklaard. Alle piramides zijn af.

Het is ook zo'n lekker karweitje. Ik doe er ongeveer 40 minuten over om 1 piramide in elkaar te naaien. Het is dus al laagdrempelig om er 1 ter hand te nemen. Is er wat meer tijd, dan begin je aan de volgende en anders blijft het er gewoon bij 1. Ook goed. 

Nu staat hier de televisie maar zelden aan, maar nu het voetbal is, ga ik bij de mannen zitten en naai ik dus elke helft een piramide.  

Nu worden de rijen aan elkaar gezet. Ik dacht dat ik niet van het roze was, maar als ik mijn pioenrozen zo naast het kaarsje zie staan en mijn dienblaadje daarbij zet, dan kan ik toch niet ontkennen dat er wel degelijk een vrouwelijke touch in mijn mannenhuishouding te vinden is.

Gisterenavond werden alle piramides op de grond uitgelegd om de volgorde te bepalen. Ik wil natuurlijk niet dat er twee keer een zelfde bovenkantje naast elkaar ligt of dat eenzelfde patroontje in de witjes elkaar in de hoek tegenkomen..... (haha, alsof iemand dat zou zien).

Het is natuurlijk ook 1 van de leukste momenten van het maken van een quilt om alle blokken te rangschikken net zolang totdat je ogen zonder onderbrekingen de hele quilt overgaan. Dat was al redelijk snel het geval dus kon de eerste rij in elkaar gezet gaan worden.

Op 'Bloglovin' stond vandaag een leuke post over het feit dat je zoveel momenten op een dag kunt gebruiken om iets aan je quilt te doen, en dat je echt niet altijd een aaneengesloten tijd nodig hebt om productief te zijn. Even kijken of ik een link kan vinden. Ah, hier zo. Dus ik zet mijn dienblaadje met piramides vooral niet te ver weg om er tussendoor steeds even aan te kunnen werken. En wie zei dat het bouwen van een piramide zoveel jaren kost...